Druppels dauw die vallen
Als sneeuw maar zachter
Druipend in mijn gezicht als ik
Krakend groei breek en
Verder open scheur
Terwijl ik boven kom en duik
In de zee die mij opneemt
En mij draagt zodat ik rust
In armen van golven
Ginds
Persen wortels zich
In poriën van aarde vol ravijnen
Zinken bergen langzaam in
Hoe ik wikkel in spiralen
Wervelend rond de zon
Als ik in de dingen kijk
En begrijpen wil

Dit leven verder
Vol verder niets ontziend