Golven bladgoud en
Splinters eikel schieten
Onder mijn fietsband weg
De Versnipperaar waart rond
Graait en grijpt
Knijpt in al het leven
Sappen verzamelend
Rust de boom
Later, na de langste nacht
Zal een warme streling
Zijn ruwe bast beroeren
Hij zal in volle kracht komen
Zich oprichten
Nu mag hij, hij laat zich niet langer intomen
Beeldend!
LikeLike
Een zachte ziel achter ruwe bast
blind
voor schoonheid
wandelen en fietsen velen omgeven
door prachtige eikenbomen
die nu in treur modus komen
ontelbare eikels
vallen
als verharde tranen in herfstige dreven
Slechts drie woorden, Maria.
Een prachtig gedicht!
Amai!
Lenjef
LikeLike
Wat mooi … dank je wel Lenjef š
LikeGeliked door 1 persoon