Nog ongevleugeld dwarrelt
mijn idee met de herfstbladeren mee
Weerbarstig als ideeën zijn
Wilde ze gaan en zelf bestaan
Met weemoed denk ik nu terug
Aan het vrije blije begin
Maar ideeën worden groot
Ze krijgen zelf zin
Wie weet, vindt ze de ideeën wereld
En begint er zelf een
Dan vormen ze met zijn tweeën,
Drie grandioze ideeën.
Grandioze en andere ideeën
de bladeren die neerdwarrelen vielen van bomen
niemand weet van waar ideeën komen
die in een flits worden waargenomen
zijn ze misschien zelfs de bron van onze dromen?
Ideeën zijn zoals onze zon
van het voortbestaan de bron.
Ik wil je niet van tovenarij betichten
maar jouw ideeën baren gedichten, Maria. :)
Lenjef
LikeLiked by 2 people
Dank je wel voor deze mooie reactie. Je bent een “stand up ” dichter Lenjef. Mij lukt dat niet… Heb het goed ,
Maria
LikeLiked by 1 persoon
Prachtig Maria en stand up dichter Lenjef (perfecte benaming overigens Maria) geraakt door deze synergie zo mooi!
LikeLiked by 1 persoon
! O Synergie ! Een prachtig woord voor een wonderlijk verschijnsel
LikeLiked by 1 persoon